Gözyaşlarının fizyolojik olarak akma sebebi uzun zaman önce bilim insanları tarafından çözüldüyse de sosyologlar, etnologlar, terapistler ve tarihçiler hâlâ psikolojik olarak neden ağladığımıza henüz kesin bir yanıt bulamadı.
KATARTİK BİR SÜRECİN SONUCU
Gözyaşının kendisi sihirli bir değnek etkisi göstermiyor ama biyoenerji terapisinin kurucusu Psikoterapist Alexander Lowen’a göre, tıpkı ilk doğduğumuz andaki gibi katartik bir sürecin sonucu olarak karşımıza çıkıyor. Ağlarken, vücudun tüm gerilimini serbest bırakırız. “Ağlamak bizi endişe ve depresyonun sonsuz sarmalından korur” diyor Lowen.
Bu teori yüksek ihtimalle Freud’un hoşuna gitmezdi. Antik Yunan ve Romalılardan beri gözyaşlarına yüklenen arındırıcı rolü sorgulayan Freud’a göre, ağladığımızda travmatik bir olayın anısını yakalamış oluruz ama sadece onu kelimelere aktardığımızda terapötik bir işleve sahiptir. Bazen gereksiz olarak tanımlanan ağlama eylemi, hayatta kalmamıza katkıda bulunmamasının yanı sıra korktuğumuz zaman kaçmak gibi bizi koruyacak bir davranıştan da alıkoyabilir.
Bunun açıklaması sinir sisteminde gizli olabilir. Vücutta oluşan gerilimden sonra sakinliği sağlamakla yükümlü parasempatik sistem aslında gözyaşlarını tetikliyor. Başka bir deyişle, direkt sebebi olmasa da gözyaşları, bizdeki rahatlama hissine eşlik ediyor.
Kaynak: Psychologies Türkiye
