Popüler flört kültüründe dijital ilişkiler için adeta bir sözlük oluşmuş durumda—her gün karşımıza yeni bir terim çıkıyor. Ama itiraf edelim, isimler değişse de yaşadıklarımızın duygusal özü hep aynı kalıyor: beklenmedik mesajlarla gelen şaşkınlık, belirsizliğin yarattığı kafa karışıklığı ve sonunda kendimize yönelttiğimiz o tanıdık sorular.
İşte bu karmaşanın içinde, öyle bir davranış var ki neredeyse hepimizin hayatına en az bir kez uğramıştır: Bittiğini sandığınız birinin, aslında hiçbir zaman hayatınızda tam anlamıyla kalmamış olmasına rağmen bir şekilde geri dönmesi. Tanıştırıyoruz: Paperclipping..
Paperclipping adını, eski Microsoft Word kullanıcılarının unutamadığı Clippy’den alıyor. Hani şu her işine burnunu sokan ama hiçbir işe yaramayan yardım maskotu… Ne yardımı dokunur, ne de gerçekten kalır – yalnızca dikkat çeker ve ortadan kaybolur.
Bu davranış stilinin kendine ait belirli bir ritmi vardır. Ne yazık ki çoğumuz, bu ritme fark etmeden ayak uydururuz. Eğer kendinizi bu döngünün içinde buluyorsanız, aşağıdaki kalıplar size tanıdık gelebilir:
Tutarsız iletişim: Bir gün sohbet başlatırlar, ertesi gün kaybolurlar.
Belirsiz sözler: “Bir ara görüşelim” ya da “Sana mutlaka yazarım” derler, ama o ‘bir ara’ hiçbir zaman gelmez.
Duygusal manipülasyon: Uzak kalınca sizi suçlu hissettirecek cümleler kurarlar; sanki eksik kalan şey sizin yeterince çaba göstermemenizmiş gibi.
O küçük huzursuzluk, cevabın ta kendisi
Bu döngüye bir kez girdiyseniz, çıkışı kolay kolay bulamayacağınız bir gerçek. Çünkü belirsizlik, bağımlılık gibi işler: bir yanıt beklerken bir başka hayal kırıklığına yakalanmanız an meselesidir.
Ama üzülmeyin, gelen mesajları “görüldü”de bırakıp iç huzurunuzu korumanın yolları da var. İşte sizi tekrar aynı noktaya çekmeye çalışanlara karşı uygulayabileceğiniz mini strateji rehberi:
“Yanıt vermek zorundayım” tuzağına düşmeyin
Her mesaj, bir cevap borcu doğurmaz. Özellikle de geçmişte sizi hayal kırıklığına uğratmış biri bir anda ortaya çıkıyorsa… cevap vermeden önce kendinize şu soruyu sorun: “Bu kişi gerçekten geri mi döndü, yoksa yine aynı dansa mı davet ediliyorum?”
Belirsizliği netlikmiş gibi okumayın
“Bana yazdı, demek ki hala önemsiyor” düşüncesi, duygusal anlamda en kolay ama en yanıltıcı tuzaklardan biri. O mesaj, size dair bir his değil; onun o anki yalnızlığına, can sıkıntısına ya da egosuna dair bir refleks olabilir. Unutmayın, gerçek netlik, davranışlarda kendini gösterir – kelimelerde değil.
Kendi sınırlarınızı tanımlayın (ve onlara sadık kalın)
Tahmin edersiniz ki, bu tür insanlar çoğunlukla sizin esnekliğinize güvenerek geri döner. Ama bir sınır, yalnızca siz onu koruduğunuz sürece anlam kazanır. Bu yüzden kendinize karşı net olun: Ne istiyorsunuz? Ne sizi mutlu eder? Neyi kesinlikle tolere etmeyeceksiniz?
Hislerinize güvenin, bahanelere değil
“Yoğun bir dönemden geçiyordur” ya da “Belki kafası karışıktır” gibi cümleleri kaç kez kurdunuz, bir düşünün. Oysa içinizin bir yerinde, bu hikayenin sonunu zaten biliyorsunuz.
Kısacası, kendi sınırlarınızı fark ettiğinizde — sizi belirsizlikte tutan o tanıdık duygusal döngülerden çıkmak da kolaylaşır. Ve belki de bu, hayatınızda sürekli gidip gelenlere değil; gerçekten kalanlara yer açmanın ilk adımı olabilir.
Kapak: Pexels
İlginizi çekebilir >>>>> İlişkilerde sevgi dilinin aynı olması gerçekten gerekli mi?
